1. 1. آیات ۷۷ و ۷۸ سوره یوسف«قالوا یا ایها العزیز ان له ابا شیخا کبیرا فخذ احدنا مکانه انا نراک من المحسنین قل معاذ الله ان ناخذ الا من وجدنا متاعنا عنده انا اذا الظالمون» ↑

1. 1. آشوری،محمد،آیین دادرسی کیفری،جلد ۲،نشر سمت،چاپ هشتم،۱۳۸۶،ص ۲۳۶ ↑

1. 1. 1. برای اطلاعات بیشتر در زمینه پیدایش عصر روشنگری و پس از آن دوران علمی و صنعتی در اروپا می توان به کتاب دوره چهار جلدی فهم جامعه مدرن،انشاران آگه،چاپ اول،۱۳۸۶ مراجعه کرد. ↑

      

   

1. 1. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه رجوع کنید به،قاضی،ابولفضل،حقوق اساسی و نهادهای سیاسی،نشر دادگستر،چاپ پنجم،بهار ۱۳۷۸ و همان نویسنده،گفتارهایی در حقوق عمومی،نشر دادگستر،چاپ اول،۱۳۷۵ و ‌عالی خانی،حسن،حقوق اساسی و نهادهای سیاسی،نشر دستان،چاپ اول،۱۳۷۹ ↑

1. 1. محقق داماد،سید مصطفی،قواعد فقه،بخش جزایی،چاپ هشتم،پاییز ۱۳۸۶،ص ۵ ↑

1. 1. سرکشیکیان،سید حسین،اصل برائت متهم در حقوق کیفری ایران،روزنامه حیات نو،۱۳۸۳،ص ۱۲ ↑

1. 1. برای اطلاعات بیشتر و بحث تفصیلی در این زمینه رجوع کنید به،مظفر،محمد رضا،اصول الفقه،شرح و ترجمه علی محمدی،جلد چهارم،نشر دارالفکر،۱۳۷۸،ص ۲۹ به بعد ↑

1. 1. علم اصول علم به قوانین و اصول راهنمایی است که برای استنباط احکام شرعی فرعی از طریق ادله مفصل بیان می شود.(آخوند ملا محمد کاظم خراسانی،کفایه الاصول،جلد ۱،ص ۹،به نقل از هاشمی،سید محمد،حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران،جلد ۱،نشر دادگستر،چاپ دوم،۱۳۷۸،ص ۱۱۰)مبداء پیدایش این علم را به زمان امام محمد باقر و امام جعفر صادق (ع) که موقع مناسب برای نشر و اشاعه حقایق قرآن بوده نسبت می‌دهند. ↑

1. 1. شیخ‌ مفید، محمد، التذکره، قم‌، ۱۴۱۳ق‌؛۲۸ ↑

1. 1. برائت یکی از اصول،به نقل از سایت اینترنتی http://www.cgie.org.ir ↑

1. 1. انصاری‌، مرتضى‌، فرائد الاصول‌، بیروت‌، ۱۴۱۱ق‌؛ ↑

1. 1. محقق‌حلى‌، جعفر، المعتبر، چ‌سنگى‌، ایران‌،۱۳۱۸ق‌؛ص۵ ↑

1. 1. همان منبع،ص ۵ ↑

1. 1. زین‌الدین‌، تمهید القواعد، قم‌، ۱۴۱۶ق‌؛ ، الروضه البهیه، بیروت‌، ۱۴۱۲ق‌،ص ۶۵ ↑

1. 1. همان منبع،ص ۲۷۱ ↑

1. 1. برائت یکی از اصول،به نقل از سایت اینترنتی http://www.cgie.org.ir ↑

1. 1. همان منبع ↑

1. 1. زراعت،عباس،اصول آیین دادرسی کیفری ایران،نشر مجد،چاپ اول،۱۳۸۲،ص۱۴ ↑

1. 1. اصول عملیه عبارت از قواعدی است که به هنگام شک در حکم واقعی بدان عمل می شود.مهمترین این اصول عبارتند از:برائت،استصحاب،احتیاط و تخییر،(برای اطلاعات بیشتر در این زمینه رجوع کنید به:جعفری لنگرودی،محمد جعفر،ترمینولوژی حقوق،نشر کنج دانش،چاپ شانزدهم،ص ۵۵،شماره ۴۱۳) ↑

1. 1. هاشمی،سید محمد،حقوق بشر و آزادیهای اساسی،نشر میزان،چاپ اول،پاییز ۱۳۸۴،ص ۲۹۹ ↑

1. 1. جعفری لنگرودی،محمد جعفر،ترمینولوژی حقوق،نشر کنج دانش،چاپ شانزدهم،ص۴۹،شماره ۳۶۳ ↑

1. 1. میرزا ابی القاسم بن الحسن الجیلانی القمی معروف به میرزای قمی،جامع الشتات،نشر سازمان انتشارات کیهان،جلد چهارم ،ص ۵۰۷ ↑

1. 1. صادقی،محسن،اصول حقوقی و جایگاه آن در حقوق موضوعه،جستاری در بنیادهای علم حقوق،نشر میزان،چاپ اول،پاییز۱۳۸۴،ص ۷۳ ↑

1. 1. همان منبع ↑

1. 1. محقق داماد،سید مصطفی،قواعد فقه ۴،بخش جزایی،نشر مرکز علوم اسلامی،چاپ هشتم،۱۳۸۶،ص ۶ ↑

1. 1. شامبیاتی،هوشنگ،بزه کاری اطفال و نوجوانان،نشر مجد،چاپ چهارهم،۱۳۸۵،ص ۸۲ و ۸۳،قسمت پاورقی ↑

1. 1. عوده،عبدالقادر،التشریع الجنایی الاسلامی،جلد اول،بیروت،دارالکاتب العربی،نشر بیتا،ص ۲۷۲ ↑

1. 1. شمس ناتری،محمد ابراهیم،اصل برائت و موارد عدول از آن در حقوق کیفری،مجله مجتمع آموزش عالی قم،سال چهارم،شماره ۱۴،ص۶۶ ↑

1. 1. ثقفی کوفی الاصفهانی،محمد،الغارات،نهران،نشر انجمن آثار ملی،۱۳۵۵،ص ۳۷۱ ↑

1. 1. این اصل که به اصل برتری قانون اساسی بر قوانین عادی شهرت دارد در حقوق اکثریت به اتفاق کشورها به رسمیت شناخته شده است.تنها برخی از کشورها به مانند انگلیس و اسرایئل قانون اساسی برتر از قانون عادی ندارندمثلا در انگلیس قانون اساسی به شکل مدون وجود ندارد و قانون اساسی شان را از خلال عرفها،قوانین عادی و رویه قضایی محاکم استخراج کرده‌اند.(برای اطلاعات بیشتر و بحث تفصیلی در این زمینه رجوع کنید به،مدنی،سید جلال الدین،کلیات حقوق اساسی،نشر پایدار،چاپ سیزدهم،پاییز ۱۳۸۶،ص ۳۱ و بارنت،اریک،مقدمه ای بر قانون اساسی،ترجمه عباس کدخدایی،نشر میزان،چاپ اول،بهار ۱۳۸۲،ص ص ۴۳ به بعد،) ↑

1. 1. مدنی،سید جلال الدین،ادله اثبات دعوی،نشر پایدار،چاپ نهم،پاییز ۱۳۸۵،ص ۳۸ ↑

1. 1. منی،سید جلال الدین،مبانی و کلیات علم حقوق،نشر پایدار،چاپ هشتم،ص ۲۹۶ ↑

1. 1. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه رجوع کنید به،مدنی،سید جلال الدین،حقوق اساسی و نهادهای سیاسی،انتشارات پایدار،چاپ نهم،۱۳۸۷،ص ۳۶ به بعد ↑

1. 1. برای اطلاعات بیشتر و بحث از قانون اساسی مشروطه ‌به این کتاب رجوع کنید:راوندی،مرتضی،سیر قانون و دادگستری،نشر چشمه،چاپ اول،۱۳۶۸ ↑

1. 1. هاشمی،سید محمد،حقوق بشر و آزادیهای اساسی،نشر میزان،چاپ اول،پاییز ۱۳۸۴،ص ۳۰۰ ↑

1. 1. دیانی،عبد الرسول،ادله اثبات دعوی در امور مدنی و کیفری،نشر تدریس،چاپ دوم،۱۳۸۶،ص ۲۷۹ ↑

1. 1. زراعت،عباس،اصول آیین دادرسی کیفری ایران،نشر مجد،چاپ اول،۱۳۸۲،ص ۱۳ ↑

1. 1. جعفری لنگرودی،محمد جعفر،ترمینولوژی حقوق،نشر گنج دانش،چاپ شانزدهم،۱۳۸۵،ص ۴۴۸ ↑

1. 1. مدنی،سید جلال الدین،رویه قضایی،نشر پایدار،چاپ هفتم،پاییز ۱۳۸۶،ص۸ ↑

1. 1. کاتوزیان،ناصر،مقدمه علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران،نشر شرکت سهامی انتشار،چاپ بیست و پنجم،۱۳۷۸،ص ۱۷۸ ↑

1. 1. محمد زاده وادقانی،علی رضا،رویه قضایی و نقش سازنده آن در حقوق،مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،شماره ۳۸،سال ۱۳۷۶،ص ۱۵ ↑

1. 1. مدنی،سید جلال الدین،رویه قضایی،نشر پایدار،چاپ هفتم،پاییز ۱۳۸۶،ص ۳ ↑

1. 1. کاتوزیان،ناصر،مقدمه علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران،نشر شرکت سهامی انتشار،چاپ بیست و پنجم،۱۳۷۸،ص ۱۸۹ ↑

1. 1. همان منبع،ص ۱۸۹ به بعد ↑

1. 1. محمد زاده وادقانی،علی رضا،رویه قضایی و نقش سازنده آن در حقوق،مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،شماره ۳۸،سال ۱۳۷۶،ص ۱۵ ↑

1. 1. همان منبع،ص ۸۱ ↑

1. 1. Doctrine ↑

1. 1. شمس ناتری،محمد ابراهیم،اصل برائت و موارد عدول از آن در حقوق کیفری،مجله مجتمع آموزش عالی قم،سال چهارم،شماره چهاردهم،ص ۶۶ ↑

1. 1. زراعت،عباس،اصول آیین دادرسی کیفری ایران،نشر مجد،چاپ اول،۱۳۸۲،ص ۱۱ ↑

1. 1. http://www.khorramshahi.ir/articles ↑

1. 1. ضیایی بیگدلی،محمد رضا،حقوق بین الملل عمومی،نشر گنج دانش،چاپ سی و یکم،ص۱۱۹ به بعد ↑