ونگ و همکاران دریافتند که کودکان در رابطه با تورهای گروهی ، در درجه ی اول در مرحله ی شناخت مسئله شرکت می‌کنند . کمی هم در تصمیم نهایی و کمتر در مرحله ی جستجوی اطلاعات مداخله دارند.
۲٫۱۱تأثیر فرزندان بر تصمیم گیری تعطیلات
مطالعات در زمینه ی تأثیر فرزندان بر تصمیم گیری در مقوله های مختلف ادامه می‌یابد تا تعطیلات به عنوان مقوله ای که فرزندان بر آن اثر دارند ، آشکار می شود ( روبین ۲۰۱۰، هولمن و اپرسون ۱۰۸۴ ، مارتینز و پولو[۱۴۱] ۱۹۹۹، سوئین یارد و سیم ۱۹۸۷ ) . روند رو به رشد در سفرهای تفریحی و تعطیلات خانوادگی به همراه شواهد تصمیم گیری تحت تأثیر فرزندان در جای جای دنیا ، توجه به چگونگی انتخاب مقصد ، انتخاب فعالیت سفر و… را تحت تأثیر فرزندان مورد توجه قرار داده است . نزدیک به نیمی از تمام سفرهای تفریحی و تعطیلات خانوادگی در ایالات متحده شامل افرادی می شود که فرزندان خود را به همراه خود برده اند.
جنکینز (۱۹۷۹ ) و فیلیارترات وریچی (۱۹۸۰ ) اولین کسانی بودند که تأثیر فرزندان را در تصمیمات تعطیلات اذعان داشتند و به عواملی که این تأثیر را تعیین می کرد توجه کردند و تحقیقاتشان راه را به سوی مطالعات بیشتر دیگری باز کرد (روبین ۲۰۱۰ ، باچمن ، جان و رائو ، ۱۹۹۳ ، فلاری و برنز ۲۰۰۵).تحقیقات اولیه در زمینه ی تأثیر فرزندان بر تصمیم گیری شامل برنامه ریزی تعطیلات تأثیر اعمال می‌کنند و عمدتاًً بر تصمیماتی که فرزند باید در آن مداخله کند یا نه و تصمیماتی که مربوط به جمع آوری اطلاعات و میزان پول برای خرج کردن است. سایر مطالعات بیان می‌کنند که فرزندان هم چنین بر اینکه کجا برویم ( مقصد) و کی برویم تأثیر دارند(وانته و وینچستر [۱۴۲]۲۰۱۱ و بلچ و بلچ ۱۹۸۵).
همان طور که ذکر شد ، فرزندان تأثیر اساسی در تصمیم گیری خریدی دارند که خودشان مصرف کننده ی اولیه ی آن هستند برای مثال فهمیده شد که فرزندان تأثیر چشمگیری بر تصمیمیات غلات صبحانه ، غذا ، اسباب بازی ،لباس و لوازم مدرسه دارند؛ فرزندان ما هم چنین بر تصمیماتی در مورد فعالیت های زمان فراغت ( مثل تعطیلات ، سینما ، غذا خوردن بیرون از منزل و … ) اثر گذارند، اگرچه تأثیر آن ها در این تصمیمات کمتر از تصمیمات مربوط به مصرف شخصیشان است ( ونگ ۲۰۰۶ ،مانگلبرگ ۱۹۹۰) .
فعالیت های فراغتی نیز می باید با مشارکت فرزندان باشد ، البته می توان این مشارکت را نسبت به محصولات مورد استفاده ی مکرر او ، تا حدی محدود کرد( مانگلبرگ ۱۹۹۰).
همان طور که فرزند با تجربه تر می شود ، در پیشنهاد فعالیت ها بسیار فعالتر می‌گردند ولی برای آن ها بسیار طول می کشد که دریابند چیزها چقدر قیمت دارند یا چقدر طول می کشد که به مکان مورد نظر برسند . همان طور که تجربه ی آن ها بیشتر می شود، آن ها مکان های مورد علاقه و علایق شخصی را بیشتر توسعه می‌دهند، درخواست ها بسیار خاص تر می شود . (رابینسون [۱۴۳]۲۰۰۸). اگرچه یک تمایل فرزند به دیدن قطارهای منجر به رانندگی دو ساعته به نزدیکترین راه آهن بخار قدیمی نخواهد شد ، اما والدین ممکن است در عوض تصمیم بگیرند که راه آهن با ریل باریک در پارک نزدیک بروند و برای بستنی ، قطار سواری و فعالیت های دیگر پول خرج کنند (رابینسون ۲۰۰۸).
این یک سطح پایین از گردشگری است ولی هر جاذبه ی محلی که می‌تواند مخاطبان کوچکتر خود را جذب کند احتمال دارد که به یک علاقه ی خانوادگی تبدیل شود. به طور خلاصه ، بزرگسالان – به ویژه مادران – زمانی که وقت تعیین مکان می شود که خانواده به سفر و تعطیلات برود ، تصمیم گیران اصلی باقی می مانند ( رابینسون ۲۰۰۸ ). به هر حال فرزندان با فراهم کردن درونداد برای آن چه دوست دارند انجام دهند ، بخشی فعال هستند . آن ها در تصمیم گیری خاص اینکه خانواده دقیقاً کجا خواهد رفت نسبتاً منفعل هستند ، اگرچه والدین تصمیماتشان را بر اساس علایق و گرایشات فرزندشان تغییر می‌دهند( رابینسون ۲۰۰۸ ).
بسیاری از والدین رضایت چشمگیری از مشاهده ی خوشحال بودن فرزندشان به دست می آورند ؛ به ویژه اگر به رشد و تحریک فیزیکی و عقلی فرزندشان مربوط باشد. بنابرین رشد و ارتقای آموزشی – تفریحی[۱۴۴] به عنوان بخشی از تجربه ی بازدید کنندگی آن ها هم چنین از نیاز به شاد نگه داشتن فرزند و همینطور کاهش استرس کل تجربه در خانواده به عنوان کل آگاهند( رابینسون ۲۰۰۸) .
تورنتون (۱۹۹۷) بیان می‌کند که به نظر می‌رسد فرزندان تأثیر کمی بر تصمیم سفر داشته باشند چون نامکرر و گران است . تنها تأثیر آن ها تغییر رابطه ی زن و شوهر است . در مقابل کالینگفورد بیان می‌کند که فرزندان حتماً مقداری تأثیر مستقیم بر رفتار سفر دارند به خصوص در رابطه با تصمیمات گران محدود بیشتر است .
اما ارتباط درک شده ی محصول به فرزند منجر به براورد بیش از حد تأثیر آن ها می شود (بلچ و همکاران ۱۹۸۵) . برای مثال ، تصمیم تعطیلات خانواده درک شد ، که برای فرزندان مهم باشد ، در نتیجه آن ها دوست دارند که حس نمایند ، تأثیر زیادی بر فرایند تصمیم گیری دارند (ونگ ۲۰۰۶).
۲٫۱۲متغیرهای تأثیر گذار بر تأثیر فرزندان بر فرایند تصمیم گیری انتخاب مقصد
عواملی که بر تأثیر فرزندان اثر می‌گذارند ، شامل ویژگی های فرزند نظیر سن و جنسیت آن ها می شود . مطاعلات بسیاری صورت گرفته است ، که نتایج آن ها در ذیل بحث خواهد شد.
