چندین جنبه از تصویر بالینی باید در نظر گرفته شود: ۱) وجود ارتباط زمانی مشخص بین شروع، تشدید، و یا بهبودی شرایط پزشکی با علایم اضطراب؛ ۲) وجود خصوصیات نابهنجار از اختلال اضطرابی اولیه (از جمله سن شروع یا دوره نابهنجار)؛ ۳) وجود سوابقی از مکانیسم فیزیولوژیکی (از جمله پرکاری تیرویید) که موجب اضطراب می شود. به علاوه، اختلال اضطرابی اولیه، اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد/دارو، یا دیگر اختلال های روانی اولیه(از جمله اختلال سازگاری) توضیح بهتری برای این اختلال باشد.

جدول ۷-۲: ملاک های تشخیصی DSM-5 برای اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی

الف) حمله های وحشت زدگی و اضطراب تصویر غالب بالینی می‌باشد.

ب) شواهد تاریخچه، آزمایشات بدنی، یا یافته های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که اختلال نتیجه مستقیم سایر شرایط پزشکی می‌باشد.

ج) سایر اختلال های روانی توضیح بهتری برای اختلال نمی باشند.

د) اختلال منحصراً در دوره دلیریوم اتفاق نمی افتد.

ذ) اختلال منحصراً در طول دوره دلیریوم بروز پیدا نکند.

ر) اختلال از نظر بالینی موجب آشفتگی در عملکرد اجتماعی، شغلی، و یا دیگر حوزه های مهم باشد.

۲-۷-۳-۲ همه گیری اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی

همه گیری اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی، مشخص نیست. کاملا مشخص است که همه گیری بالایی از اختلال های اضطرابی میان افراد با شرایط پزشکی مختلف از جمله آسم، فشارخون، زخم معده، التهاب مفاصل، وجود دارد. با این وجود، این افزایش همه گیری ناشی از علل دیگری می شود تا اینکه اختلال اضطرابی به طور مستقیم توسط شرایط پزشکی ایجاد شده باشد(DSM-5,2013).

۴-۲ بررسی مفهوم شیوع شناسی

شیوع شناسی مطالعه فراوانی، توزیع و عوامل تعیین کننده بیماری ها و دیگر شرایط مرتبط با سلامت در جمعیت انسانی است؛ و جهت کاربرد این مطالعه برای ارتقا سلامت و پیشگیری و کنترل مشکلات سلامتی است.

۱-۴-۲ مؤلفه‌ های اصلی تعریف شیوع شناسی

جمعیت: تمرکز اصلی شیوع شناسی بر تاثیر بیماری در جمعیت به جای افراد است.

فراوانی: این نشان می‌دهد که شیوع شناسی یک علم کمی است. شیوع شناسی مرتبط با فراوانی (وقوع) بیماری ها و دیگر شرایط مرتبط با سلامتی است. فراوانی به وسیله میزان شیوع مرضی و مرگ ومیر اندازه گیری می شود.

شرایط مرتبط با سلامتی: شیوع شناسی نه تنها مرتبط با بیماری ها است بلکه با دیگر شرایط مرتبط با سلامتی نیز ارتباط دارد زیرا هرچیزی که اطراف ما است و نیز هر کاری که ما انجام می‌دهیم سلامت ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.شرایط مرتبط با سلامت، شرایطی است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامتی تاثیر می‌گذارد. آن ها ممکن است صدمات، موالید، رفتارهای مرتبط با سلامتی از قبیل سیگار کشیدن، بیکاری، فقر و غیره باشند.

توزیع: به توزیع جغرافیایی بیماری ها، توزیع در زمان وتوزیعی که به وسیله سنخ افراد تحت تاثیر قرار گرفته است، اطلاق می شود.

عوامل تعیین کننده: تعیین کننده ها، عواملی هستند که تعیین می‌کنند کدام یک از افراد دچار بیماری خواهند شد یا نخواهند شد.

کاربرد مطالعات برای ارتقا سلامتی و پیشگیری وکنترل مشکلات سلامتی: این ‌به این معنا است که تمام هدف مطالعه فراوانی، توزیع و تعیین کننده ها بیماری این است که پیشگیری های مؤثر بیماری و راهبردهای کنترلی را شناسایی کنند)کبید^[۱۰۰] ،۲:۲۰۰۴-۳). تمرکز مطالعات شیوع شناسی بر روی جمعیت است که در شرایط جغرافیایی یا دیگر شرایط تعریف شده باشد. برای مثال، یک گروه خاص از بیماران بیمارستان یا کارگران کارخانه می‌توانند واحدی از مطالعه باشند. جمعیت هایی که اکثرا در شیوع شناسی استفاده می شود آنهایی هستند که از یک منطقه یا کشور در یک زمان خاص انتخاب شده باشد.این اشکال پایه ای برای تعریف زیرگروه ها با درنظر گرفتن جنس، سن یا نژاد می شود.ساختار جمعیت بین مناطق جغرافیایی و دوره های زمانی متفاوت است. تحلیل شیوع شناسی باید این تنوع را در نظر داشته باشد. مطالعات اخیر شیوع شناسی مرتبط با علل(سبب شناسی) بیماری های واگیر است و این قبیل کارهای مداوم برای شناسایی روش های پیشگیری ضروری است. از این جهت، شیوع شناسی یک علم پزشکی پایه است که هدفش بهبود سلامت سلامت عمومی و به ویژه سلامتی در شرایط نامساعد است (کجلستورم^[۱۰۱]،بیگلهول^[۱۰۲]، بونیتا^[۱۰۳]،۳:۲۰۰۶-۴).

اگرچه بسیاری از بیماری ها تنها به وسیله عوامل ژنتیکی ایجاد می‌شوند، اما بسیار دیگر از تعامل بین ژنتیک و عوامل محیطی نتیجه می گیرینند. ما محیط را به طور وسیع به هر گونه عوامل زیست شناختی، شیمیایی، جسمانی، روانی و اقتصادی یا فرهنگی تعریف می‌کنیم که می‌تواند سلامت را تحت تاثیر قرار دهد. رفتارهای فردی از این تعامل متقابل تاثیر می گیرند و شیوع شناسی برای مطاالعه این تاثیرات و تاثیر مداخله های پیشگیرانه در ارتقای سلامت به کار گرفته می شود. دانش ظرفیت بیماری در جمعیت ها برای مسولان سلامت ضروری است، تا به وسیله شناسایی اولویت ها، از منابع محدود بهترین استفاده ممکن را جهت برنامه های پیشگیری و مراقبت، ببرند(کجلستورم، بیگلهول، بونیتا،۳:۲۰۰۶-۴).

۲-۴-۲ مفهوم میزان بروز و همه گیری در مطالعات شیوع شناسی

میزان بروز بیماری ،میزان ظهور موارد جدید در زمان معین در یک جمعیت خاص گفته می شود. در حالی که همه گیری فراوانی موارد موجود در جمعیت تعریف شده در مدت زمان معلومی، تعریف می شود. اصولا شیوه های متفاوتی از اندازه گیری وقوع و ارتباط بین میزان بروز و همه گیری متنوع در بین بیماری ها وجود دارد. ممکن است یک بیماری میزان بروز کم و همه گیری بالایی- مانند دیابت – وجود داشته باشد یا میزان بروز بالا و همه گیری پایین- مانند سمارخوردگی معمولی وجود داشته باشد. سرماخوردگی ها با فراوانی بالا نسبت به دیابت وقوع پیدا می‌کند اما در یک زمان کوتاه سپری می شود در حالی که دیابت در تمام زندگی وجود دارد.

جدول ۸-۲ تفاوت بین همه گیری و میزان بروز

همه گیری

میزان بروز

تعداد موارد موجود از بیماری در مقطع زمانی گرفته شده

تعداد موارد جدید در دوره معینی از زمان

صورت کسر

جمعیت در خطر

جمعیت در خطر

مخرج

حضور یا غیاب بیماری

دوره زمانی قراردادی است؛به جای نمایش لحظه ای در زمان

چه رویدادی مورد جدید است

زمان آغاز بیماری

تمرکز

مطالعه میزان بیماری های مزمن و کاربرد آن برای خدمات سلامتی

خطر بیماری را بیان می‌کند

اندازه اصلی بیماری یا شرایط حاد،البته استفاده از بیماری های مزمن برای مطالعات علیتی مفیدتر است

کاربرد

اندازه گیری همه گیری و میزان بروز شامل در نظرگرفتن مواردی است که در جمعیت در خطر تعریف شده است.گزارش دادن تعداد موارد بدون ارجاع به جمعیت در خطر ،می‌تواند برداشتی از مقدار کلی مشکلات سلامتی را به دست بدهد.