• • ترکیب رنگ­ها به شکل مناسب و انتخاب رنگ مناسب برای ارائه پیام مناسب. رنگ به طراح رابط قدرت بیشتری می‏ دهد تا بتواند در نمایش ساختارهای پیچیده اطلاعات مورد استفاده قرار دهد. در بعضی از سیستم‏ها، پیچیدگی سیستم زیاد است، به طوری که بدون استفاده از رنگ، اطلاعات نمایش داده شده قابل فهم نیستند. در سیستم‏های دیگر، ممکن است استفاده از رنگ ضرورتی نداشته باشد اما می‏تواند برای مشخص کردن اهمیت بعضی از وقایع موجود در نرم‏افزار، مورد استفاده قرار گیرد.

  

به طور کلی رنگ‏ها می ‏توانند در موارد زیر مؤثر باشند:

• جلب توجه به اخطارها

• خوانایی و کاهش آزارهای چشمی

• مشخص نمودن بخشی از صفحه نمایش، مثل خط فرمانها و منوها

• دسته ‏بندی عناصر در منوها، یا در نوار وضعیت، و آموزش در ارتباط با شماره کلیدهای عملیاتی

با وجود این، رنگ‏ها باید با دقت و با درک درست از چگونگی تفکیک و یا از نحوه کسب اطلاعات از طریق استفاده کنندگان بالقوه به کار می ‏رود. استفاده نامناسب از رنگ نه تنها بازدارنده است بلکه باعث گمراهی می‏ شود. (۲۶۸:سامرویل) . رنگ، روی احساس، ادراک و واکنش ما تأثیر می‌گذارد. استفاده از رنگهای مناسب در محیط رابط، حسّ خوشامدگویی، راحتی و اعتماد را به کاربر منتقل می‌کند. اگر طراحی یک محیط تغییر کند، در اصل زبان گفتگوی تصویری آن عوض می‌شود و بدین‌سان ممکن است واکنش متفاوتی از کاربر ‌سر بزند. در طراحی رابط کاربر توصیه می‌شود حداکثر از ۵ رنگ، شامل رنگهای گرم یا سرد و با زمینه سفید، استفاده شود. طراحی یک رابط با رنگهای گرم و سرد، کاربر را گیج می‌کند و باعث می‌شود رابط، شلوغ، بی‌نظم و غیرقابل اعتماد جلوه کند. در رنگ‌بندی یک صفحه باید ‌به این موضوع توجه شود که این رنگ قرار است در چه صفحه‌ای و با چه موضوعی به کار رود.

سامرویل مواردی را جهت استفاده بهتر از رنگ بیان می ‏کند که عبارتند از:

۱٫ از رنگ‏های زیادی استفاده نکنید. در یک پنجره بیش از چهار یا پنج رنگ نباید مورد استفاده قرار گیرد.

۲٫ کارهایی را که کاربر سعی در اجرای آن ها دارد، با رنگ خاصی مشخصی کنید. اگر آن ها باید نمونه‏ هایی غیر عادی را شناسایی کنند، آن ها را پر رنگ کنید، اگر متشابه‏ها نیز باید شناسایی شوند آن ها را با رنگ مشخص کنید.

۳٫ کنترل رنگ‏ها را به عهده کاربر بگذارید. کاربر باید بتواند رنگ‏ها را فعال یا غیرفعال کرده یا آن ها را تغییردهد.

۴٫ طراحی را برای نمایش تک رنگ انجام دهید و سپس رنگ را به آن اضافه کنید. اگر نمایش تک رنگ مناسب نیست، رنگ معمولا آن را قابل پذیرش می ‏کند.

۵٫ از رنگ‏ها به طور سازگار باید استفاده شود. اگر قسمتی از سیستم پیام‌های خطا را با رنگ قرمز نمایش می‏ دهد، سایر قسمتها نیز باید همین طور عمل کنند. رنگ قرمز برای هیچ کار دیگری نباید استفاده شود. در غیر این صورت کاربر آن را به عنوان پیام خطا تفسیر می ‏کند

سازگارسازی واسط

در این قانون نیز رعایت نکات زیر الزامی است.

قرار دادن عمل فعلی در یک بافت معنی­دار توسط کاربر. بسیاری از واسط­ها، لایه­ های پیچیده­ تعاملی را با تصاویر زیادی در صفحه نمایش پیاده ‌می‌کنند. تهیه نشانگرها (مثل عنوان­های پنجره، شمایل­های گرافیکی)، از این نظر که کاربر را قادر می­سازند تا محیط کاربری موجود را بشناسد، اهمیت دارند. به علاوه، کاربر باید بتواند مبدأ خود و امکانات موجود برای گذر به عملی جدید را تعیین کند.

حفظ سازگاری در یک گروه مشترک از کاربردها و یا سیستم ها. در کلیه تعاملات در واسط بین انسان و مجکوعه ای از سیستم‌ها و یا کاربردهای مشترک (نظیر نرم افزارهای اتوماسیون دفتری شرکت ماکروسافت) باید سازگاری بر طبق اصول طراحی حفظ شود.

حفظ سازگاری در استفاده از تجربه کاربر.تصور کنید کاربری بر طبق عادت در کار با سیستم های قبلی کلید ctrl-p را برای پرینت کردن فایل استفاده می‌کند. در صورت در نظر گرفتن کلیدی دیگر برای عمل در نرم افزارهای ویرایش جدید، ممکن است باعث مشکل و سردرگمی برای کاربر شود مگر اینکه دلیل قانع کننده ای برای آن وجود داشته باشد.

یکسان بودن فرمت فرمان ها و منوهای سیستم. منوها شکل دیگر فرمانها هستند که از مشکلات یادگیری فرمانها جلوگیری می‏ کنند. منوها برای کاربران حق انتخابهایی ایجاد می‏ کنند تا بتوانند عملیاتی را با انتخاب یکی از آن ها انجام دهند. حق انتخاب منو معمولا به شکل فرمانهای نمایش داده شده تجلی می ‏کند. این فرمانها که به صورت یک متن کوتاه توضیحی هستند بخصوص برای کاربران با تجربه مناسبند. تصاویر یا نمادها نیز ممکن است برای نمایش حق انتخاب‌های گوناگون در نظر گرفته شوند. انتخاب مناسب به وسیله وارد کردن یک کد(اغلب به صورت یک حرف و یا عدد) یا به وسیله اشاره به انتخاب مورد نظر به وسیله ماوس و یا سایر ابزار اشاره گر امکان پذیر است. فهرست منوها عمدتاً برای کاربرانی که گاهگاهی از کامپیوترها استفاده می‏ کنند یا کاملًا تازه کارند مناسب است.کمک اضافی بندرت لازم می‏ گردد و اطلاعات محدودی به وسیله کاربر وارد می‏ شود. طراحان سیستم معمولا حق انتخاب را محدود می ‏کند، ‌بنابرین‏ کاربران مبتدی کمتر دچار اشتباه می ‏شوند. همچنین این مسئله به کاربرانی که با اصطلاحات به کار رفته در رابطها آشنا نیستند کمک می ‏کند زیرا به هر حال حق انتخاب محدود است. اگر منوها به صورت مناسب تهیه و عناصر آن با دقت انتخاب شود، استفاده از آن ها سریع و آسان می‏ گردد و این کار اغلب مستلزم زدن یک یا دو کلید یا استفاده از ماوس برای تکمیل کردن یک انتخاب است. همچنین با توجه به اینکه اطلاعاتی که باید وارد شود معمولًا یکی ‏از انتخاب‌های پیشنهادهای است، ‌بنابرین‏ برنامه نویسی به شکل منویی آسان است.

یکی از اشکالهای سیستم‏های منویی اولیه این بود که بخش عمده‏ای از صفحه نمایش به وسیله منوها اشغال می‏گردید و در نتیجه فضای کاری محدود می‏ شد. امروزه در تهیه رابط‏ها از ترکیب انواع منوها استفاده می‏ گردد.منوهای متداول به شرح زیر است.

• • منوهای تک انتخابی اغلب برای تأکید عملی که به وسیله کاربر پیشنهاد شده است مورد استفاده قرارمیگیرند.

• • POP-UP نوعی دیگر از منوهایی است که در وسط صفحه نمایش ظاهر می‏ شود و از کاربر یک انتخاب یا جواب طلب می ‏کند.

• • منوهای کرکره‏ای، عمودی هستند و به منوی اصلی که در بالای صفحه نمایش قرار دارد وصل می‏ شود، وقتی یک کاربر آن را در منوی اصلی انتخاب می ‏کند منوی دیگری شامل تعدادی حق انتخاب ظاهر می‏ گردد.