بینش و مقصودی دریه (۱۳۸۷) در بررسی وضعیّت انتشارات علمی دانشگاه های ایران در بازه زمانی ۲۰۰۶-۲۰۰۲ بر اساس پایگاه وبآوساینس به این نتیجه دست یافتند که دانشگاه تهران در طی سالهای مورد مطالعه بالاترین انتشارات را در بین دانشگاه های کشور دارا بوده است. موضوع شیمی، بیشترین حجم مدارک ایرانی نمایه شده را در پایگاه وبآوساینس به خود اختصاص داده است. بالاترین نوع مدارک منتشره در مجلات آیاسآی مربوط به مقالات و زبان عمده مدارک منتشر شده انگلیسی است. دانشگاه های ایران بیشترین میزان همکاری در زمینه انتشار مدارک علمی را با کشورهای آمریکا و کانادا داشتهاند.
حسنزاده و همکاران (۱۳۸۷) در پژوهشی به بررسی تولیدات علمی نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی ایران همراه با شبکههای تألیف مشترک در پایگاه وبآوساینس تا پایان سال ۲۰۰۷ میلادی پرداختند. یافته های آن ها حاکی از آن بود که تعداد مقالات نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی ایران در آن پایگاه سیری صعودی داشته و بیشترین تعداد مدارک منتشر شده مربوط به سال ۲۰۰۶ بوده است. مقالات اصیل از لحاظ نوع مدرک بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده است. از لحاظ موضوعی بالاترین تعداد مدارک مربوط به جراحی بوده و حوزه ایمونولوژی بیشترین همکاری را در تألیف داشته است.
سبحانی، تبری و طایفه (۱۳۸۷) به بررسی وضعیّت تولید مقالات علمی توسط اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، در چهار پایگاه اطلاعاتی وبآونالج، جهاد دانشگاهی، ایران مدکس و اسکوپوس پرداختند. اطلاعات حاصل از پژوهش آن ها در مورد ۳۳۴ عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان نشان می دهد که در پنچ سال اخیر تعداد مقالات فارسی و لاتین منتشر شده توسط اعضای هیئت علمی دانشگاه رشد زیادی داشته است. از مجموع ۸۷۹ مقاله منتشر شده، بیشترین تعداد مقالات (۴۷/۷۷) مربوط به دانشکده پزشکی است و گروه بیماریهای داخلی بیشترین تعداد مقالات را منتشر نموده است.
شاهبداغی و شکفته (۱۳۸۸) پژوهشی با عنوان بررسی وضعیّت انتشار و استناد به مقالات دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نمایهنامه های استنادی تامسون (آیاسآی) در سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۷ انجام دادند. مطالعه آن ها نشان میداد در مجموع ۱۴۳۱ مقاله از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پایگاه وبآوساینس در محدوده سالهای مورد بررسی انتشار یافته است. انتشارات مقالات رشد صعودی داشته و در سال ۲۰۰۷ به صورت جهشی بوده است. بیشتر مقالات در زمینه فارماکولوژی بوده و سال ۲۰۰۶ بالاترین میزان استناد به مقالات را داشته است. منحنی استناد به مقالات نیز روند رو به رشدی را نشان می دهد.
عصاره و باوی (۱۳۸۸) در بررسی وضعیّت تولید اطلاعات علمی توسط اعضای هیئت علمی پژهشگاه صنعت نفت در سالهای ۱۳۸۲-۱۳۶۸، روند و میزان تولید اطّلاعات علمی این پژوهشگاه را به تفکیک نوع مدارک (طرحهای تحقیقاتی خاتمه یافته، مقالههای ارائه شده، کتابهای تألیف و ترجمه شده و پایان نامه های هدایت شده) مورد مطالعه قرار دادند. نتایج تحقیق آن ها حاکی از تولید ۳۱۹۲ اثر علمی می باشد. مقالات و سپس طرحهای تحقیقاتی خاتمه یافته بیشترین نوع تولیدات را به خود اختصاص داده اند. تولید اطلاعات علمی طی سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ روند افزایشی داشته و از سال ۱۳۷۷ به بعد نسبتاً ثابت مانده است. سه موضوع پتروشیمی، مهندسی شیمی و مخازن هیدروکربوری بیشترین تعداد مدارک علمی تولید شده را داشتهاند.
ابراهیمی و جوکار (۱۳۸۹) به بررسی وضعیّت انتشارات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران بر مبنای شاخصهای کمّی و کیفی علمسنجی در سالهای ۲۰۰۶-۱۹۹۷ پرداختند. نتایج پژوهش آن ها حاکی بود از نظر تولید علم بر مبنای کمّی دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، شیراز و مشهد به ترتیب رتبه های برتر را به خود اختصاص داده اند. رتبه بندی آن ها برای دانشگاه های مورد بررسی بر مبنای میزان استنادات دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، مشهد و شیراز را رتبه های برتر نشان میداد. از لحاظ تأثیر استنادی دانشگاه های علوم پزشکی مشهد، کرمان، تهران و کرمانشاه و از لحاظ میزان درصد مدارک استناد شده دانشگاه های علوم پزشکی مشهد، کرمان، بقیها… و شهید بهشتی رتبه های برتر را داشتهاند. دانشگاه علوم پزشکی مشهد تنها دانشگاهی است که بر مبنای هر چهار شاخص در فهرست دانشگاه های برتر قرار گرفته است.
عصاره و زارع (۲۰۱۰) پژوهشی با عنوان بررسی تولیدات علمی دانشگاه تهران در پایگاه اطلاعاتی وبآوساینس در طی سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۹ انجام دادند. یافته ها نشان داد که نویسندگان دانشگاه تهران ۶۰۹۹ مدرک علمی در طی سالهای مورد مطالعه منتشر کرده اند. بر اساس تعداد انتشارات استخراج شده از پایگاه وبآوساینس، دانشگاه تهران بیشترین تعداد مدارک را نسبت به دیگر دانشگاه های ایران منتشر کرده و در میان دانشگاه ها رتبه اول را کسب نموده است.. یافته ها همچنین نشان داد ۷/۸۲ درصد از مدارک به شکل مقاله منتشر شدهاند. ۶/۹۹ درصد مدارک به زبان انگلیسی نوشته شدهاند . این مدارک در ۱۹۲۶ مجله منتشر شده است. نرخ رشد انتشارات دانشگاه تهران در هر سال تقریبا ۸/۳۷ درصد است. نویسندگان دانشگاه تهران با پژوهشگرانی از ۸۱ کشور همکاری داشتهاند که نویسندگان کشور آمریکا در مکان اول قرار دارند.
۲-۲-۲-۳- تحقیقات انجام شده در سطح دانشگاه آزاد اسلامی
سامانیان (۱۳۸۲) در پژوهشی وضعیّت کمّی تولید اطلاعات علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه های آزاد اسلامی سراسر کشور در سالهای ۱۳۷۷ – ۱۳۷۵ را مورد بررسی قرار داد. نتایج پژوهش وی نشان داد روند تولید مقالات علمی، اجرای طرحهای پژوهشی و تألیف کتاب در بین گروه‌های آموزشی در طول سالهای مورد تحقیق صعودی بوده است. بیشترین تولید اطلاعات علمی از نظر موضوعی به گروه آموزشی علوم انسانی و کمترین آن به گروه آموزشی هنر تعلق داشته است. همچنین از میان مناطق دهگانه دانشگاه آزاد اسلامی منطقه ۸ که در برگیرنده واحدهای دانشگاهی مستقر در شهر تهران و شهرهای مجاور آن می‌باشد از تولیدات علمی بالاتری برخوردار بوده است.
