-
-
- ۵٫دول اشغال کننده در صورتی که به علت موجبات عالیه امنیتی اتخاذ بعضی اقدامات تأمینی را درباره اشخاص مورد حمایت لازم بدانند می‌توانند منتهی اقامت اجباری برای آنان تعیین یا مبادرت به بازداشت آن ها نمایند. ↑
-
-
- ۶٫دول متخاصم که اشخاص مورد حمایت را بازداشت کنند مکلفند وسایل نگهدار ی آنان را مجانا فراهم و پرستاری های طبی را که وضع مزاجی آن ها لازم دارد به آن ها اعلام نمایند.از بابت استرداد این قبیل مصارف به هیچ وجه چیزی از فوق العاده یا مزد یا مطالبات بازداشتیان کسر نخواهد شد.دولت بازداشت کننده باید حوائج اشخاص تحت تکفل بازداشتیان را در صورتی که فاقد وسایل کافی معاش باشند یا شخصا قادر به تأمین زندگی خود نباشند رفع نماید. ↑
-
۷٫تا حداکثر امکان اعضاء بازداشتی یک خانواده در یک محل مجتمع و مجزا از سایر بازداشتیان سکونت داده خواهند شد.به علاوه باید تسهیلات لازم بهآن ها داده شود که بتوانند زندگی خانوادگی کنند.۸٫دولت بازداشت کننده اماکن لازم را برای اجرای اعمال مذهبی در اختیار بازداشتیان اعم از هر مذهبی که داشته باشند، خواهد گذاشت.
۹٫جیره روزانه بازداشتیان از حیث کم و کیف و تنوع به اندازه کافی خواهد بود تا تعادل عادی سلامت آنان را حفظ و از عوارض کم غذایی جلوگیری کند.همچنین رژیم غذایی عادی بازداشتیان نیز رعایت خواهد شد.
۱۰٫کلیه تسهیلات لازم به بازداشتیان داده خواهد شد که موقع بازداشت لباس و کفش و لباس زیر جهت تعویض با خود بردارند و بعدا هم در صورت احتیاج تهیه کنند چنانچه بازداشتیان ملبوس کافی به اقتضای هوای محل نداشته باشند و نتوانند تهیه کنند دولت بازداشت کننده لباس کافی مجانا به آن ها خواهد داد.
لباسی که دولت بازداشت کننده برای بازداشتیان تهیه می کند و علائم خارجی که ممکن است به البسه مذبور نهد نباید نه جنبه تخفیف داشته باشد و نه باعث مضحکه گردد.کارگران لباس کار من جمله البسه حفاظتی در مواردی که نوع کار مستلزم آن است دریافت خواهند کرد.
۱۱٫لااقل ماهی یک دفعه بازرسی پزشکی از بازداشتیان خواهد شد.منظور از بازرسی مذبور مخصوصا رسیدگی به وضع سلامت عمومی و تغذیه و نظارت و پیدا کردن بیماری های واگیردار من جمله سل و بیماری های مقاربتی و مالاریا خواهد بود بازرسی های مذبور من جمله مشتمل بر رسیدگی به وزن هر بازداشتی و لااقل سالی یک بار امتحان رادیوسکپی خواهد بود.
۱۲٫نمایندگان یا مأمورین دول حامی اجازه خواهند داشت به کلیه نقاطی که اشخاص مورد حمایت در آن جا قرار دارند خصوصاً به محل های بازداشت و توقیف و کار بروند.به کلیه اماکنی که محل استفاده اشخاص مورد حمایت است حق ورود خواهند داشت و می‌توانند با اشخاص مذبور بدون حضور شاهد و در صورت لزوم به وسیله مترجم گفتگو کنند.سرکشی های مذبور را نمی توان محدود ساخت مگر به علت ضروریات عالیه نظامی که آن هم به
طور استثناء و موقت خواهد بود.مدت و تعداد این سرکشی ها را نمی توان محدود کرد.به نمایندگان و مأمورین دول حامی آزادی کامل داده خواهد شد که نقاطی را که می خواهند ببینند انتخاب کنند.دولت بازداشت کننده یا اشغال کننده و دولت حامی و عندالاقتضاء دولت اصلی اشخاصی که باید بازدید شوند می‌توانند بین خود قراری بدهند که بعضی از هم میهنان بازداشتیان در موقع سرکشی حضور داشته باشند.نمایندگان کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نیز از همین مزایا بهره مند خواهند بود.تعیین نمایندگان مذبور منوط به موافقت دولتی خواهد بود که اراضی محل فعالیت نمایندگان تحت امر اوست.
۱۳٫طرف های معظم متعاهد و طرف های مخاصمه به هر طریق ممکن به هم پیوستن مجدد خانواده هایی را که بر اثر مخاصمات مسلحانه از یکدیگر جدا شده اند، تسهیل کرده و به ویژه کار سازمان های بشردوستانه ای را که به موجب مقررات کنوانسیون ها و این پروتکل و بر طبق مقررات امنیتی مربوطه خود، به این وظیفه اشتغال دارند، تشویق خواهند کرد.
۱۴٫هر شخصی که به خاطر اعمال مرتبط با مخاصمه مسلحانه دستگیر یا بازداشت شده یا تحت نظر قرار گرفته است، باید بی درنگ به زبانی که آن را می فهمد از دلیل این اقدامات مطلع شود.به استثنای موارد دستگیری یا بازداشت به دلیل ارتکاب جرایم کیفری، چنین اشخاصی باید با کمترین تأخیر ممکن و در هر حال به محض این که موجبات دستگیری، بازداشت و تحت نظر قرار گرفتن آن ها برطرف شود، آزاد گردند.
۱۵٫محروم کردن خودسرانه فرد از آزادی، ممنوع است.
۱۶٫افراد محروم از آزادی می بایست در محل هایی خارج از منطقه نبرد نگهداری شوند و بهداشت و سلامت آنان تضمین گردد.
۱۷٫بند۱٫در درگیری های مسلحانه بین‌المللی، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ باید بتواند به تمام افرادی که از آزادی محروم هستند دسترسی داشته باشد تا بتواند شرایط بازداشت ایشان را تأیید کرده و تماس بین آنان و خانواده هایشان را برقرار کند.
بند۲٫در درگیری های مسلحانه غیر بین‌المللی، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ می‌تواند با هدف انجام ملاقات با تمام افرادی که به دلیل درگیری ها از آزادی محروم شده اند و همچنین تأیید شرایط بازداشت ایشان و برقراری تماس میان آنان و خانواده هایشان، خدماتش را به طرف های درگیر ارائه دهد. ↑
-
- ۱٫Prisoners of War ↑
-
- ۲٫ممتاز، جمشید و رنجبریان، امیرحسین، حقوق بین الملل بشردوستانه مخاصمات مسلحانه داخلی، ص ۱۳۱ ↑
-
- ۳٫سلیمان زاده، احمد، «مشارکت مستقیم غیر نظامیان در مخاصمات مسلحانه»، فصل‌نامه مطالعات بین‌المللی، سال نهم، شماره ۳۵، ۱۳۹۱، ص ۵۲ ↑
-
- ۱٫بیست و یکمین کنفرانس بین‌المللی صلیب سرخ، قطعنامه ۱۱ ↑
-
- ۲٫هیچ اسیر جنگی را نمی توان به واسطه عملی تعقیب یا محکوم کرد که آن عمل به موجب قوانین دولت بازداشت کننده یا به موجب حقوق بین‌المللی که در تاریخ ارتکاب آن عمل معتبر است مصرحا ممنوع نباشد.هیچ فشار روحی یا بدنی نباید به منظور اعتراف به عمل مورد اتهام به اسیر جنگی وارد آید.هیچ اسیر جنگی را نمی توان محکوم نمود مگر آن که وسیله دفاع داشته باشد و یک نفر مدافع ذی صلاحیت به او معاونت کند. ↑
