الیس از ۱۹۵۹ به طور موفقیت آمیز REBT را در گروه ها مورد استفاده قرار داده است و مدعی است که آن از درمان انفرادی موثرتر است. کاربرد آن در گروه‌های کودک و نوجوان در متون سه دهه قبل توضیح داده شده است .(الکین،۱۹۸۳)
۲-۲۵٫ ملاحظات عمومی در گروه در مانی با کودکان و نوجوانان
۲-۲۵-۱٫ مزیت ها
گروه درمانی با کودکان و نوجوانان به علت مزیت های عمده اش نسبت به درمان انفرادی، روش رایجی است. چندین نویسنده از جمله مشهورترین آن ها یا لوم (۱۹۹۴) عوامل درمانی خاصی را که در گروه وجود دارند. شناسایی کرده‌اند. کری و کری۱[۴۳](۱۹۹۷) به این عوامل به عنوان نیروهای خاص در گروه که مولد تغییرات سازنده است، اشاره دارند. عمومیت۲[۴۴]یکی از این عوامل قدرتمند است و در گروه ها مورد استفاده است. به طوری که هنگامی که کودکان و نوجوانان می فهمند که اعضای دیگر گروه در بعضی از مشکلات آن ها شریک اند، به آن ها کمک می‌کند که در این تلاش، کمتر احساس انزوا کنند. به این ترتیب آن ها در گروه درمانی می‌توانند حمایت بالایی برای یکدیگر فراهم کنند. کودکان و نوجوانی که قبلاً پیشرفت هایی برای غلبه بر مشکلاتشان داشته اند (مثل طلاق والدین یا مرگ یکی از عزیزان) می‌توانند برای کسانی که هنوز درگیر رنج هستند، امید و القا فراهم کنند. یکی دیگر از مزیت های گروه درمانی این است که کودکان و نوجوانان از دیگر اعضای گروه باز خورد می گیرند در حالی که در درمان انفرادی فقط با بازخوردهای متخصص مواجه می‌شوند. گرفتن و دادن بازخورد به اعضا کمک می‌کند تا اثراتی را که بروی یکدیگر دارند، درک کنند و راجع به چیزی که در مورد سبک بین فردی می خواهند تغییر دهند، تصمیم گیری کنند(کری و کری، ۱۹۹۷، به نقل از الیس و برنارد، ۲۰۰۶).
کودکان و نوجوانان در گروه ها سرمشق گیری۱[۴۵]را نه فقط توسط درمانگر بلکه به وسیله دیگر همسالانشان مشاهده می‌کنند. همچنین سر مشق گیری میزان مشارکت و افشاسازی که در گروه رخ می‌دهد را افزایش می‌دهد. هنگامی که یکی از اعضای گروه به صورت گشوده تر رفتار می‌کند دیگر اعضا هم گشوده می‌شوند . مزیت دیگر گروه ها در این است که آن ها می‌توانند علاوه بر مقاصد ساختار یافته به شکل آموزشی هم عمل کنند. مثلاً در گروهی که هر دو جنس حضور دارند. فرصتی است که به کودکان و نوجوانان چیزهایی در مورد جنس مخالف می آموزند. به علاوه گروه ها می‌توانند منبع دانش محیطی مدرسه باشند به طوری که در مورد جنبه‌های متنوع مدرسه(کلاس. مدرسه و…) یاد بگیرند. به علاوه گروه ها محیط امنی برای رشد اعضا هستند. این نوع محیط به آن ها اجازه تغییر جنبه‌های مختلف رفتارشان را برای آزمایش رفتارهای جدید و دریافت باز خوردهای سازنده از رهبر و همسالان گروه را می‌دهد.
بخصوص گروه درمانی باکودکان و نوجوانان مزیت مهم دیگری هم نسبت به درمان انفرادی دارد و آن این است که به درمانگر اجازه مشاهده اعضای گروه را در ارتباط متقابل می‌دهد. این فرصتی است برای درمانگر تا اطلاعات مهم راجع به سبک ها و مهارت های بین فردی اعضای گروه کسب کند که نسبت به خود گزارشی کودکان و نوجوانان در درمان‌های فردی کمک کننده تر و صحیح تر است. مشاهده مستقیم گروه رهبر را قادر می‌سازد تا هر اختلافی را میان آنچه فرد گزارش می هد و آنچه را که واقعاً انجام می‌دهد، گزارش دهد.
۲-۲۶٫ برخی ویژگی‌های متمایز گروه‌های REBT
گروه درمانی REBT با کودکان و نوجوانان همانند درمان فردی بیشتر آموزشی روانی۲[۴۶]است تا انگیز شی. رهبر گروه فقط اعضای گروه را تحریک نمی کند بلکه دانش و اطلاعاتی در اختیار آن ها قرار می هد تا به آن ها در رسیدن به اهداف کمک کند. به عبارتی این اهداف برای اطلاع دادن و آموزش اعضای گروه در مورد به کارکردی طرحواره های شناختی فعلی است و آموزش راهبردها برای چالش فعال با آن ها و کارکردن روی تحول پاسخ های رفتاری و مؤثر مقتضی تر همراه با شناخت های سالمتر است.
REBT پیشنهاد می‌کند که در گروه صرف نظر از ریشه ی آشفتگی های هیجانی، روی باورهای غیر منطقی و فرایندهای شناختی که مبنای این هیجانات هستند، تأکید می شود. به علت قالب گروهی، همسالان به اعضای گروه کمک می‌کنند تا به آسانی باورهای غیر منطقی و طرحواره های شناختی را که موجب حفظ آشفتگی شده است، شناسایی کنند. چرا که همسالان نسبت به بزرگسالان بهتر می‌توانند در درک شناخت های اساسی که موجب هیجانات تجربه شده ناسالم همسالانشان شده است، کمک کننده باشند.
در این گروه کودکان و نوجوانان تجربیات را مرور، سپس به طور مفصل شرح می‌دهند تا به تغییر مستقیم شناخت هایی که موجب تغییر رفتاری و هیجانی می‌شوند، منجر می شود. گروه REBT به دنبال افزایش دانش افراد در مورد علت هیجانات و رفتارهای مخرب است (کری، به نقل از الیس و برنارد، ۲۰۰۶)
۲-۲۷٫ راهنمایی های عمومی برای تشکیل گروه‌های REBT
انتخاب افراد برای حضور در گروه، به خصوص در REBT که گروه مهمی با اهداف خیلی خاص است، جنبه مهمی از گروه درمانی است. الیس و برنارد پیشنهاد می‌کنند که رهبر گروه قبل از شروع گروه(در گروه‌های بسته) و پیوستن اعضای جدید به گروه(در گروه‌های باز) جلسه مقدماتی با اعضای بالقوه داشته باشد. هدف اصلی جلسه مقدماتی این است که آیا اهداف اعضای بالقوه با اهداف گروه هماهنگ است. همچنین ملاقات اولیه فرصتی را برای مصاحبه با رهبر گروه برای نوجوانان فراهم می‌کند. به طوری که در این فرصت آن ها می‌توانند سئوالاتی را بپرسند که برای شرکت آن ها در گروه کمک کند. هنگام سرند کردن برای گروه‌های کودک و نوجوان مهم است که هم والدین و هم کودکان و نوجوانان در جلسه مقدماتی شرکت کنند و در این جلسه به رازداری، اهداف کودکان و نوجوانان برای شرکت در گروه و هر سئوالی که دارند، بپردازند. درمانگر قبل از جلسه مقدماتی باید اطمینان پیدا کند که اعضای بالقوه معیارهای محرومیت از گروه را دریافت نمی کنند. معیارهای محرومیتی دارند که از هر گروه تماماً به گروه ، رهبر و اهدافش بستگی دارد. اغلب گروه‌های REBT معیارهای محرومیتی دارند که از هر گروه دیگری سخت تر است. ابتدا رهبران، اعضای بالقوه ای که روان‌پریش، خودکشی گرایانه، دارای آسیب مغزی اند یا ضد اجتماع اند را حذف می‌کنند. به علاوه افرادی را که تمایل کمی به صحبت دارند یا خاموش اند را از گروه حذف می‌کند. چرا که نه برای خود و نه برای دیگران سودی ندارند. یک معیار مهم و خاص محرومیت در گروه REBT بی میلی به انجام تکلیف درمانی است.
