بند پنجم : حقوق مذهبی و مصونیت اموال شخصی اسیران جنگی
انسان‌ها سرشتشان آمیخته و عجین با یک سری باورها و ارزش‌ها و عقاید می‌باشد که از زمان تولد و زندگی بین همنوعان این ارزش ها و اعتقادات عمیق تر می‌گردد که از آن به عنوان دین نام برده می شود یعنی مجموعه اصول و دستوراتی که شخص پس از مطالعه، بررسی و تحقیق در زندگی خصوصی و اجتماعی خود اتخاذ نموده و خود را ملزم به اجرای آن می کند. این اعتقاد و باور با یک سری اعمال و کردار فردی و جمعی بروز می کند ، یعنی نمود خارجی و عینی این بـاور قلبی و اعتقاد درونی بـا یک دسته عملکردهـا و افعال ظاهری تبلور می‌یابد که به آن ها مراسم مذهبی گفته می شود مثلاً در دین مبین اسلام باورها و اعتقادات پیروان آن در قالب نماز، دعا، روزه ، زیارت ، توسل ، رفتن به مسجد، رفتن به نماز جمعه و …. تجلی می کند و در دین مسیحیت پیروان آن با رفتن به کلیسا و خواندن دعا و برگزاری مراسم عید پاک و …. ظهور خارجی پیدا می‌کند یا در دین یهود، بودا و … به شکل‌ها و فرم‌های خاص آن دین ، گروندگان به دین های مذکور مراسم و عملکردهای ویژه ی خود را دارند . در دنیای امروز کمتر کسی را می توان پیدا کرد که به چیزی ، نُرمی، ارزش و اعتقادی پایبند نباشد، این اعتقاد و باور بشری در زمان ها و حالت‌های جنگ نیز مورد توجه قرار گرفته و تحت عنوان حقوق مذهبی و اجرای مراسم مذهبی اسیران برای افراد و اشخاصی که به اسارت در می‌آیند محفوظ و مضبوط گشته است.
درخصوص مصونیت اموال شخصی اسیران نیز جامعه ی بشری در کنوانسیون ها و قراردادهای منعقده قوانین و قواعد خاص را پیش‌بینی و تدوین نموده که این دو قسمت را در دو بند شرح می‌دهیم.
همان طور که اشاره شد مذهب ، اعتقاد و باورها توان و نیروی خاصی را در نفر ایجاد و همانند موتور به شخص قدرت حرکت می‌دهد. روح و جسم فرد در قبال باورهای درونی و ذهنی خود آمیخته و نسبت به آن ها کنش و عکس العمل نشان می‌دهد در خلال جنگ های گوناگون هر یک از طرفین متخاصم سعی نموده که از این احساسات و مقیدات به نحوی که صلاح می‌دانست بهره برداری و به اهداف و منویات خود نایل گردد لذا گاهی کشورها با اشاعه ی موضوعات مذهبی اسیران سعی در تحریک ، برانگیختن و سوء استفاده از نیروی اسیران را دنبال می‌کردند و زمانی با اعلام محدودیت ، سختگیری ، سرکوب و رواج شبهات در اصول باورها تلاش و همت در سرکوبی و بی‌اساس نمودن اعتقادات و ریشه‌های مذهبی اسیران در بند خود را می‌کردند ، از جمله این موارد درخلال جنگ جهانی دوم از سوی آلمانی‌ها بر روی اسیران متفقین بسیار مشاهده گردیده است. یا در جنگ ویتنام و آمریکا این قبیل موارد بسیار انجام گرفته همچنین در جنگ چین و ژاپن ، ژاپنی ها اقدامات بسیار گسترده ای در زمینه بی اساس نمودن اعتقادات جنگجویان نیروی مسلح چین نسبت به دین بودایی انجام دادند که این قبیل اقدامات باعث و عاملی شد که در کنوانسیون سوم به این موضوع اهمیت بیشتری داده و پنج ماده (۳۸ – ۳۴) به طور مشروح به حقوق اسیران در این مورد تخصیص یابد در معاهده مذکور آزادی کامل به اسیران جنگی جهت اجرای مراسم مذهبی خود و حضور در مراسم باید داده شود و یک شرط دارد آن هم این که اسیران باید از مقررات انتظامی جاری که توسط مقام نظامی وضع شده اطاعت نمایند. اماکن مناسب (کلیسا ، کنیسه و مسجد و …) باید برای اجرای آزادانه مراسم مذهبی به اسیران اختصاص داده شود و اسیرانی که کشیش های عسکر (روحانیون) هستند باید به اسیران کمک‌های مذهبی نموده و موافق وجدان مذهبی خود آزادانه در میان هم‌کیشان خودش مراسم مذهبی را اجرا نمایند . کشیش های مذبور بین بازداشتگاه‌ها و دسته های کاری اسیران جنگی متعلق به یک نیروی مسلح و متکلم به یک زبان یا متدین به یک دیانت تقسیم شده و از تسهیلات لازم بالاخص وسایل نقلیه برای دیدار اسیران جنگی خارج بازداشتگاه بهره مند گردد. ضمن اینکه دولت بازداشت کننده در عین اینکه تمایلات شخصی هر اسیر را محترم می شمارد فعالیت‌های فکری ، تربیتی ، تفریحی و ورزشی اسیران جنگی را تشویق خواهد کرد و با واگذاری اماکن متناسب و ادوات لازمه در اختیار اسیران حنگی اقدامات لازم برای تامین اجرای فعالیت‌های مذبور را به عمل خواهد آورد. اسیران جنگی باید بتوانند به ورزش‌های بدنی اشتغال ورزند و از هـوای آزاد استفاده کنند، برای این منظور در کلیه بازداشتگاه‌ها فضاهای آزاد کافی باید تخصیص داده شود.
